محمد کریمیان ریس هیات مدیره هلدینگ بسپار شیمی سپیدان
نقش اکوسیستم نوآوری در تحول صنعت پتروشیمی ، موضوع سخنرانی رییس هیأت مدیره هلدینگ بسپار شیمی سپیدان در پانزدهمین همایش بین المللی صنعت پتروشیمی ایران بود.
دکتر محمد کریمیان، در جمع مدیران و کارشناسان صنعت پتروشیمی کشور ، این حوزه را به عنوان یکی از ارکان اصلی اقتصاد که نقشی حیاتی در تامین مواد اولیه صنایع و تولید محصولات نهایی ایفا می‌کند معرفی کرد.
وی افزود ؛ این صنعت به طور فزاینده‌ای به فناوری‌های پیچیده و یکپارچه در مراحل مختلف زنجیره ارزش خود، از اکتشاف و توسعه تا بهره‌برداری و تولید، متکی است.
دکتر کریمیان با بیان اینکه این فناوری‌ها نقشی حیاتی در ارتقای توان رقابتی، رشد و بقای بازیگران این صنعت ایفا می‌کند گفت ؛ این در حالیست که در کشورمان از ظرفیتها و توانمندیها کمتر استفاده شده است.
وی افزود ؛ هر چند فضای حاکم بر این صنعت در کشورمان، به سمت رقابت مبتنی بر فناوری و نوآوری پیش می‌رود اما انجام فعالیت‌های نوآورانه، استمرار و هماهنگی فعالیت‌های مربوط به توسعه این فناوری‌ها به دلیل عدم قطعیت، سرمایه‌گذاری بالا و زمان طولانی، چالشی بزرگ برای بازیگران نوآور متولی توسعه این فناوری‌ها در صنعت پتروشیمی به حساب می‌آید و اتکا به دانش و توانمندی‌های درون‌سازمانی محدود، بازیگران را در مواجهه با این چالش‌ها ناتوان می‌سازد.
رییس هلدینگ بسپار شیمی سپیدان با بیان اینکه دانش مورد نیاز برای توسعه فناوری‌های پیچیده در حوزه پتروشیمی در یک بنگاه یا حتی گروه کوچکی از بنگاه‌ها وجود ندارد گفت ؛از این‌رو، بازیگران بزرگ و نوآور جهت توسعه این‌گونه فناوری‌ها، ناگزیر به هماهنگی توانمندیها و منابع دانشی گوناگون هستند که این امر نیازمند اتخاذ رویکردی نوین و نظام‌مند در قالب اکوسیستم نوآوری برای همکاری با کلیه ذینفعان است.
دکتر کریمیان گفت ؛ الگوهای سنتی نوآوری، که عمدتاً از طریق مدل مرسوم کمک تجاری بر پایه روابط یک به یک و به صورت جدا از هم متمرکز هستند، دیگر برای این صنعت کافی نیستند.
این رویکردها اغلب پرهزینه و زمان‌بر هستند و ممکن است منجر به نوآوری‌های افزایشی شوند که به اندازه کافی برای ایجاد مزیت رقابتی قابل‌توجهی نباشند.
وی افزود ؛ اتخاذ رویکرد اکوسیستمی مبتنی بر همکاری و تعامل چندگانه، کلیدی برای غلبه بر چالش‌های نوآوری در صنعت پتروشیمی و حفظ رقابت‌پذیری در دنیای امروز است.
دکتر کریمیان گفت ” بر مبنای اکوسیستم نوآوری، ایجاد و توسعه فناوری‌های پیچیده در این صنعت، نیازمند بازیگران مختلف (شامل دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی، شرکت‌ها، سرمایه‌گذاران و دولت و/یا افراد) با دانش‌های گوناگون با محوریت بازیگرانی به عنوان میان‌دار است.
این اکوسیستم‌ها با تسهیل انتقال دانش و فناوری بین دانشگاه‌ها و صنعت، ایجاد زمینه‌های همکاری مشترک و ارتقای فرهنگ نوآوری در سطوح مختلف، می‌توانند به حل چالش‌های موجود و خلق فرصت‌های جدید برای این صنعت کمک کنند. وی افزود ؛ با ایفای نقش فعال در تسهیل همکاری و تعامل در اکوسیستم نوآورانه، این صنعت می‌تواند به نوآوری‌های جدید و پیشگامانه دست یابد که منجر به توسعه زنجیره ارزش، کاهش هزینه‌ها، افزایش سودآوری و توسعه زنجیره پایین‌دستی خواهد شد.
